خواص منگنز که یک عنصر کمیاب ضروری برای سلامتی ما می باشد. بسیار زیاد است که در ادامه به آن می پردازیم. از آنجایی که بدن ما آن را سنتز نمی کند، آن را از طریق غذا و مکمل های غذایی دریافت می کنیم.
منگنز چه خواصی دارد؟
خواص منگنز در بسیاری از فرآیندهای بدن ما مانند تشکیل استخوان ها و همچنین متابولیسم کلسترول ، کربوهیدرات ها و هضم پروتئین ها نقش دارد. منگنز در ترکیب با ویتامین K به بهبود زخم کمک می کند. برای عملکرد طبیعی مغز و مبارزه با رادیکال های آزاد ضروری است.
-
سلامت استخوان
منگنز به رشد استخوان کمک می کند، به ویژه، مصرف همزمان آن با کلسیم، روی و مس باعث حفظ تراکم استخوان می شود. این به کاهش از دست دادن استخوان کمک می کند، به خصوص در مورد زنان یائسه.
-
آنتی اکسیدان
منگنز به عنوان یک آنتی اکسیدان از بدن در برابر رادیکال های آزاد محافظت می کند که می تواند منجر به آسیب به سلول های بدن شود. بنابراین، از این طریق می تواند خطر ابتلا به بیماری را کاهش دهد.
-
کاهش التهاب
از آنجایی که منگنز بخشی از آنزیم آنتی اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز است، می تواند با التهاب مبارزه کند. به طور خاص تر، ترکیب منگنز با استفاده همزمان از گلوکزامین و کندرویتین به کاهش درد آرتروز کمک می کند.
-
تنظیم قند خون
مطالعات متعدد نشان داده اند که افراد مبتلا به کمبود منگنز می توانند منجر به عدم تحمل گلوکز شوند ، همانطور که در افراد مبتلا به دیابت اتفاق می افتد. منگنز، از آنجایی که در لوزالمعده متمرکز است، می تواند به ترشح مناسب انسولین کمک کند، بنابراین به سطح قند خون پایدار کمک می کند.
-
سلامت مغز
خواص منگنز به طور فعال در عملکرد مغز شرکت می کند. به عنوان یک گشادکننده عروق، جریان خون را افزایش می دهد و در نتیجه خطر سکته را کاهش می دهد. تحقیقات نشان داده است افرادی که تشنج را تجربه می کنند، سطح منگنز کمتری در بدن دارند.
-
متابولیسم مواد مغذی
منگنز در مجموعه ای از فرآیندهای شیمیایی در بدن ما شرکت می کند که نقش مهمی در هضم پروتئین ها و همچنین متابولیسم کربوهیدرات ها و کلسترول دارد.
-
کاهش علائم PMS (سندرم پیش از قاعدگی)
مصرف منگنز به موازات کلسیم، تحقیقات نشان می دهد که می تواند علائم قبل از قاعدگی مانند اضطراب، گرفتگی عضلات، نوسانات خلقی را کاهش دهد.
-
سلامت تیروئید
منگنز، از جمله، در تولید تیروکسین شرکت می کند. بنابراین، کمبود منگنز می تواند بدن را به کم کاری تیروئید سوق دهد و باعث عدم تعادل هورمونی شود.
-
ترمیم زخم و تولید کلاژن
به نظر می رسد عناصر کمیاب از جمله منگنز در بهبود زخم نقش دارند. همچنین، منگنز برای تولید اسید آمینه پرولین که به تشکیل کلاژن کمک می کند، مهم است. به نظر می رسد ترکیب منگنز، کلسیم و روی به بهبود زخم کمک کند. با این حال، پیشنهاد می شود مطالعات بیشتری برای اثبات این گزارش خاص انجام شود.
چه غذاهایی سرشار از منگنز هستند؟
منگنز را می توان در بسیاری از غذاها از غلات کامل گرفته تا ادویه ها یافت.
به طور مشخص، برخی از رایج ترین غذاهایی که در آنها می توانیم مقدار خواص منگنز را تشخیص دهیم عبارتند از:
- صدف : پروتئین، چربی های سالم
- آجیل : گردو، فندق، بادام زمینی
- بلغور جو دوسر
- غلات کامل: برنج قهوه ای، نان گندم کامل، جو
- حبوبات : لوبیا، نخود، عدس
- سویا
- سبزیجات برگ سبز: اسفناج، کلم
- میوه ها : آناناس، زغال اخته
- چای سیاه
- فلفل سیاه
کمبود منگنز
به طور کلی، کمبود منگنز بسیار نادر است. علائم کمبود منگنز هنوز مشخص نشده است، اما به نظر می رسد کمبود منگنز با موارد زیر مرتبط باشد:
- مشکلات استخوانی
- ناباروری
- رشد آهسته
- اختلال در تحمل گلوکز
- متابولیسم غیر طبیعی کربوهیدرات و چربی
بنابراین، افرادی که به احتمال زیاد در معرض خطر کمبود منگنز هستند، کسانی هستند که به بیماری هایی مانند:
- دیابت
- صرع
- پوکی استخوان
- فنیل کتونوری
- نارسایی برون ریز پانکراس
- بیماری پرتس
- کسانی که تحت همودیالیز هستند
بنابراین، در این موارد نیز اغلب آزمایش منگنز توصیه می شود.
همچنین، جذب خواص منگنز ممکن است تحت تأثیر غذاهای غنی از آهن قرار گیرد، زیرا این دو با هم رقابت می کنند.تصادفی نیست که افراد مبتلا به کم خونی فقر آهن اغلب سطح منگنز بالایی دارند.
دوز مصروف روزانه منگنز
مقدار توصیه شده روزانه منگنز که پیشنهاد شده است:
- برای مردان بالغ: ۲٫۳ میلی گرم در روز
- برای زنان بالغ: ۱٫۸ میلی گرم در روز
- برای زنان باردار: ۲٫۰ میلی گرم در روز
- برای زنان شیرده: ۲٫۶ میلی گرم در روز
- برای کودکان ۱-۳ سال: ۱٫۲ میلی گرم در روز
- برای کودکان ۴-۸ سال: ۱٫۵ میلی گرم در روز
- برای دختران ۹-۱۳ سال: ۱٫۶ میلی گرم در روز
- برای پسران ۹-۱۳ سال: ۱٫۹ میلی گرم در روز
- برای دختران ۱۴-۱۸ سال: ۱٫۶ میلی گرم در روز
- برای پسران ۱۴-۱۸ سال: ۲٫۲ میلی گرم در روز
گزارش های اختصاصی برای دریافت کل از طریق غذا و مکمل های غذایی است.
دوز توصیه شده برای بزرگسالان بالای ۱۹ سال نباید از ۱۱ میلی گرم در روز تجاوز کند.
اثرات جانبی
منگنز زمانی که به عنوان مکمل غذایی مصرف شود به ندرت می تواند عوارض جانبی ایجاد کند. با این حال، از آنجایی که یک عنصر کمیاب است، نباید فراموش کنیم که بدن ما به مقدار کم به آن نیاز دارد و مصرف بیش از حد آن می تواند اثرات منفی بر سیستم عصبی داشته باشد .
به نظر می رسد استنشاق منگنز در مدت زمان طولانی می تواند منجر به علائمی شبیه به بیماری پارکینسون شود .
مسمومیت می تواند برای افرادی که در کارخانه های فولاد کار می کنند یا افرادی که آسیب کبدی دارند، مانند سیروز کبدی، رخ دهد. موارد جدا شده نیز زمانی که آب آلوده با مقادیر غیرعادی بالای منگنز دریافت کردند، سمیت منگنز را نشان دادند. علائم مسمومیت عبارتند از:
- از دست دادن اشتها
- سردرد
- گرفتگی عضلات پا
- سفتی عضلات
- تشنج
- تحریک پذیری
- توهمات
مسمومیت می تواند در افرادی که منگنز داخل وریدی در مقادیر بسیار بالا برای مدت طولانی دریافت می کنند نیز رخ دهد.
هنگامی که صحبت از تجویز منگنز از طریق مکمل های غذایی می شود، بروز عوارض جانبی و تداخل با درمان بسیار محتمل است. بنابراین، قبل از استفاده از منگنز، ابتدا باید با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.
