تک بیت های معروف ضرب المثل درباره سخن گفتن

با سلام به وب سایت برزام خوش آمدید با تک بیت های معروف ضرب المثل درباره سخن گفتن در خدمتتان هستیم این ضرب المثل ها ابیاتی هستند که شاعران بزرگ زبان و ادبیات فارسی سروده اند که به مرور در بین مردم به عنوان ضرب المثل جای گرفته است.

تک بیت های معروف ضرب المثل درباره سخن گفتن

ـ سخن چون برابر شود با خرد/روان سراینده رامش برد(فردوسی)

ـ سخن تا نپرسند لب بسته دار / گُهر نشكني تيشه آهسته دار (فردوسي)

ـ چه گفت آن سخن‌گوی آزاده مرد/ که آزاده را کاهلی بنده کرد(فردوسي)

ـ تا نيك نداني كه سخن عين صواب است / بايد كه به گفتن دهن از هم نگشايي (سعدي)

ـ سخن ناانديشيده همچون زر ناسنجيده است / هر كه سخن نسجد از جوابش برنجد (سعدي)

ـ پیش دیوار آنچه گویی هوش دار/تا نباشد در پس دیوار گوش(سعدی)

ـ تا مرد سخن نگفته باشد / عيب و هنرش نهفته باشد (سعدي)

ـ سخندان پرورده پیر کهن/بیندیشد آنگه بگوید سخن(سعدي)

ـ با خرابات نشینان ز کرامات ملاف/ هر سخن وقتی و هر نکته مکانی دارد(حافظ)

ـ سر تسلیم من و خشت در میکده‌ها/مدعی گر نکند فهم سخن گو سر و خشت(حافظ)

ـ خنده رسوا می نماید پسته بی مغز را /چون نداری مایه، ازلاف سخن آزاده باش(صائب تبریزی)

ـ زخم شمشیر به تدبیر بهم می آید /تا قیامت اثر زخم زبان می ماند(صائب تبریزی)

ـ در سخن گفتن خطای جاهلان پیدا شود/تیر کج چون از کمان بیرون رود رسوا شود(صائب تبریزی)

ـ کم گوی و گزیده گوی چون در/تا ز اندک تو جهان شود پر(نظامی)

ـ چرا چون گل زنی در پوست خنده/سخن باید چو شکر پوست کنده(نظامی)

ـ سخن را نیوشنده باید نخست/گهر بی خریدار ناید درست(نظامی)

ـ هر کس سخنی از سر سودا گفتند/زآن روی که هست کس نمی‌داند گفت(خیام)

ـ به گفتار شیرین جهاندیده مرد/کند ، آنچه نتوان به شمشیر کرد(اسدی توسی)

ـ دوش چه خورده‌ای دلا راست بگو نهان مکن/چون خمشان بی‌گنه روی بر آسمان مکن(مولوی)

ـ بنرمی گر سخن رانی همی ران/که از تیزی به رنج آید دل و جان(سنائی)

ـ سخن باید به دانش درج کردن/چو زر سنجیدن آنگه خرج کردن(مولوی)

ـ سخن فروشی، فرزند خود فروختن است/کسی که لاف سخن زد زاهل غیرت نیست (کلیم)

ـ جانست و زبانست زبان دشمن جان/گر جانت بکارست نگه‌دار زبان(ابوسعید ابوالخیر)

ـ اگر طوطی زبان می بست در کام/نه خود را در قفس می دید و نه دام(وحشی)

ـ از هرچه بگذری سخن دوست خوش‌تر است/از یار ناز خوش‌تر و از من نیازها(سعدی)

ـ زبان سرخ سر سبز می دهد بر باد/به هوش باش که سر در سر زبان نکنی