تک بیت های ناب صداقت و راستی اشعار زیبا و معروف شاعران بزرگ ایران عزیزمان است که درباره فواید و مزیت های راستگویی و صداقت سروده اند.
همچنین ببینید: تک بیت های ناب درباره تواضع
نکته ی جالبی که با مطالعه اشعار شاعران به آن رسیدیم این است که همه شاعران بخصوص فردوسی ،سعدی ،صائب تبریزی و ابن یمین راستی را اساس ارزش های اخلاقی می دانند.
تک بیت های ناب صداقت و راستی
امیدواریم از خواندن این ابیات لذت برده باشید اگر شما هم شعر معروف و نابی درباره صدق و راستی در خاطرتان دارید برای ما در قسمت دیدگاهها بنویسید.
طاعت آن نیست که بر خاک نهی پیشانی
صدق پیش آر که ابلیس بسی کرد سجود
سعدی
*****
حاصلی غیر از جگر خوردن ندارد راستی
نان به خون تر می شود صبح صداقت کیش را
صائب تبریزی
*****
ما درس صداقت و صفا می خوانیم
آیین محبت و وفا می دانیم …
ملک الشعرای بهار
*****
راستی را پیشه کن کاندر جهان
نیست الا راستی عزم الرجال
*****
مایهٔ هر نیکی و اصل نکوئی راستی است
راستی هرجا که باشد نیکوی پیدا کند
راستی کن تا به دل چون چشم سر بینا شوی
راستی در دل تو را چشمی دگر انشا کند
ناصرخسرو
*****
تلخ باش اما خودت باش این صداقت بهتر است
ترش رویی از دو رویی بی نهایت بهتر است
سید تقی سیدی
*****
گر راست سخن گویی و در بند بمانی
به زانکه دروغت دهد از بند رهایی
سعدی
*****
سخن سربه سر موبدان را بگوی
پژوهش کن و راستی بازجوی
*****
همه راستی باید و مردمی
ز کژی و آزار خیزد کمی
*****
چو با راستی باشی و مردمی
نبینی جز از خوبی و خرمی
فردوسی
*****
چو در داد شاه آورد کاستی
بپیچد سر هر کس از راستی
اسدی توسی
*****
هر دو گیتی را نظام از راستی دان زان که هست
راستی میخ و طناب خیمه نیلوفری
سنایی
*****
سعدیا راست روان گوی سعادت بردند
راستی کن که به منزل نرود کجرفتار
سعدی
*****
در تماشاگاه جان جز قامت چالاک تو
راستی حرفی ست کز لوح ازل بسترده اند
حکیم نزاری
*****
یوسف از راستی رسید به تخت
راستی کن که راست گردد بخت
اوحدی
*****
راستی و کرم و لطف و کم آزاری و داد
هر چه زین نوع بود آنهمه با انسانست
*****
ور همی خواهی که یابی نام آزادی چو سرو
راستی کن با همه خلقان بسان خویشتن
ابن یمین
*****
در کلام اول ز قدر آیتش رانم سخن
زانک باشد راستی را قد مقدم بر کلام
خواجوی کرمانی
*****
سحر را تأثیر نبود در عصای موسوی
راستی در هم نوردد حیله و نیرنگ را
*****
راستی عقده گشاینده اسرار دل است
شمع را حوصله گریه فرو خوردن نیست
*****
راستی دامان جمعیت به دست آوردن است
رشته چون هموار شد شیرازه گوهر شود
صائب تبریزی
*****
راستی کن تا به دلها جا کنی کز راستی
پندهای تلخ واعظ دلپسندی یافته
واعظ قزوینی
*****
چرخ از آن روزی که سرگردانی خود دیده است
راستی با دشمن و با دوست کین ورزیده است
قصاب کاشانی
*****
ای که با نیکان طمع داری که یا بی ارتباط
با بدان منشین که باایشان مضر است اختلاط
رو عدالت پیشه کن هر روز و میکن راستی
تا روزی از عدل فردا راست بر روی صراط
نورعلیشاه
*****
راستی خوردن می مایه عیش است و نشاط
ورکسی با تو خورد عیشی از این خوش تر نیست
فروغی بسطامی
*****
خم نگردد قدش از بار ملامت چون تاک
راستی پیشه خود هر که چو شمشاد کند
صغیر اصفهانی
*****
مزن جز خیمه علم و هنر تا سربرافرازی
مگو جز راستی تا گوش اهریمن بپیچانی
پروین اعتصامی
*****